PAM-polyacrylamide เป็นพอลิเมอร์โมเลกุลสูงที่ละลายน้ำได้ ไม่ละลายในตัวทำละลายอินทรีย์ส่วนใหญ่ และมีการจับตัวเป็นก้อนที่ดี ซึ่งสามารถลดความต้านทานการเสียดสีระหว่างของเหลวได้ตามลักษณะของไอออนิก มันสามารถแบ่งออกเป็นสี่ประเภทที่ไม่ใช่ไอออนิก ประจุลบ ประจุบวก และแอมโฟเทอริก

จะเห็นได้ว่าพอลิอะคริลาไมด์มีผลการตกตะกอนที่แข็งแกร่งไม่ว่าสิ่งปฏิกูลชนิดใดหลังจากเติมพอลิอะคริลาไมด์ก็จะแยกออกอย่างรวดเร็ว

หลักการคือว่าโพลีอะคริลาไมด์มีโครงสร้างสายโซ่โมเลกุลยาว และประจุบนสายโซ่โมเลกุลสามารถทำให้ประจุเป็นกลางบนพื้นผิวของอนุภาคแขวนลอยและอนุภาคอื่นๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และผลการดูดซับของประจุบวกและประจุลบสามารถดูดซับอนุภาคมลพิษในน้ำเสียได้ในสายโซ่โพลีเมอร์แบบยาว ได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการแยกของแข็งและของเหลว

นอกจากนี้ กลุ่มที่มีอยู่ในโพลีอะคริลาไมด์สามารถแทนที่พันธะไฮโดรเจนของอนุภาค เช่น สารแขวนลอยที่เป็นสารก่อมลพิษด้วยน้ำ ซึ่งจะเป็นการแยกอนุภาค เช่น สารแขวนลอยของสารก่อมลพิษออกจากน้ำ เพื่อให้ได้ผลของการทำให้คุณภาพน้ำบริสุทธิ์

พูดง่ายๆ เมื่อโพลีอะคริลาไมด์ละลายในน้ำ จะเกิดคอลลอยด์ ซึ่งสามารถดูดซับสิ่งเจือปนในน้ำเสียได้ด้วยตัวเอง แล้วควบแน่นเป็นมวลและสะสม

อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่าโพลีอะคริลาไมด์ไม่สามารถขจัดมลพิษทั้งหมดในน้ำเสียได้ แต่สามารถขจัดสิ่งสกปรกและทำให้น้ำเสียสะอาดเท่านั้น